مدت هاست سعی کردم خوب باشم ... دروغ نگم ... هرچند میتونم اما کسی رو نپیچونم هوشم رو واسه سرکیسه کردن کسی استفاده نکنم و البته حواسم هم به آدم زرنگای اطرافم جمع باشه که سو استفاده نکنن
سعی کردم رو بازی کنم اما یه چند وقته دیگه خوشم نمیاد از اینقد صادق بودن ... آخه باعث شده زود فکرام لو بره ... یه جورایی صداقتم چشمام رو شفاف کرده نمیدونم منظورم واضح هست یا نه!؟
واسه همین یه روز بلند شدم و تصمیم گرفتم یکم بد باشم و دروغ بگم بدون اینکه به کسی آسیب بزنم با حال بود و خیلی هم کیف داد ...
آدم گاهی دلش میخواد بد باشه اما من دلم نمیاد کسی اذیت بشه فک کنم شانس بزرگی که اوردم قلب مهربونمه و گرنه اگه دل سوز نبودم آدم خیلی مزخرفی میشدم!
؟؟؟؟!!!!!!!!!
چشم شفاف بودنو خوب اومدی
اینقد بدم میاد که چشمام با همه حرف میزنه
که هرچی هست و نیستو لو میده
مرسی خانمی
آره خیلی بده ... خیلی !!
فدای تو